Η Μάντυ Περσάκη παρουσιάζει ένα σετ ασκήσεων για ενδυνάμωση μυών γύρω από το ισχίο και μιλά με την αθλήτρια του Πανιωνίου, Κατερίνα Σπαθάρου, για τους τραυματισμούς και τους τρόπους αντιμετώπισης τους.
Παλάμες στο έδαφος , λάστιχο λίγο πιο πάνω από τα γόνατα, ανοίγουμε και κλείνουμε για 1΄.
Σε πλάγια θέση, κάτω πόδι λυγισμένο, λάστιχο λίγο πιο πάνω από τα γόνατα , ανοίγουμε το πάνω πόδι και κλείνουμε, κορμός σταθερός. 1΄στην κάθε πλευρά.
Ίσια πλάτη , παλάμες στο έδαφος, πόδια τεντωμένα, μύτες ποδιών προς τα πάνω, ανεβάζουμε – κατεβάζουμε το ένα πόδι για 30¨. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο και από την άλλη πλευρά.
Το ένα πόδι ελαφρώς λυγισμένο, το άλλο ακουμπάει στο γόνατο , χέρια μπροστά, πλάτη ίσια, μένουμε για 30¨ στην κάθε πλευρά.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε στο Γυναικείο Μπάσκετ μία συνεχή εξέλιξη στο ύψος των αθλητριών. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό κ τι συνέπειες έχει στο γυναικείο σώμα κ το μπάσκετ γενικότερα;
“Τα στατικά κάθετα άλματα και όλα τα αθλήματα που περιλαμβάνουν άλματα (μπάσκετ, βόλλεϋ) όσο ταλαιπωρούν τους χόνδρους άλλο τόσο τους διατείνουν, όπως και την σπονδυλική μας στήλη με αποτέλεσμα την αύξηση κατά μέσο όρο του ύψους των γυναικών που ασχολούνται με αυτά τα αθλήματα. Επιπλέον το γυναικείο μπάσκετ έχει γίνει επαγγελματικό με αποτέλεσμα να αλλάζουν οι διατροφικές οδηγίες και με αυτόν τον τρόπο να επηρεάζεται και η σωματική δομή όπως και η απόδοση συνολικά. Το γυναικείο μπάσκετ επηρεάζει τον αθλητικό χάρτη καθώς κάθε χρόνο αυξάνονται τα κορίτσια που ενδιαφέρονται να διδαχθούν καλαθοσφαίριση με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ακαδημίες από όπου βγαίνουν νέες αθλήτριες να στηρίξουν το άθλημα σε επαγγελματικό επίπεδο”.
Πόσο δύσκολη είναι η αντιμετώπιση τραυματισμών ψυχολογικά και γτ προτιμάται η φυσιοθεραπεία σε σχεση με το χειρουργείο σε σοβαρούς τραυματισμούς
“Οι τραυματισμοί δεν αφορούν μόνο το σώμα ενός αθλητή αλλά ότι συνδέονται και με ψυχολογικούς παράγοντες όπως το στρες. Πιο συγκεκριμένα, έχει βρεθεί πως ένα στρεσογόνο γεγονός (π.χ. ένας σημαντικός αγώνας ή μία κακή εμφάνιση) μπορεί να συντελέσει σε έναν τραυματισμό αναλόγως με την προσωπικότητα του αθλητή και το πόσο «απειλητική» θα εκλάβει τη δεδομένη κατάσταση. Σε αυτή την περίπτωση, είναι πιθανό να αυξηθεί το άγχος του, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει μείωση της συγκέντρωσης και ένταση στους μύες και κατά συνέπεια να αυξηθούν οι πιθανότητες ενός τραυματισμού. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει μεγάλα άλματα αναφορικά με την αποκατάσταση των τραυματισμών στα αθλητικά πλαίσια. Πλέον οι μεγαλύτεροι αθλητικοί σύλλογοι χρησιμοποιούν μια ολιστική προσέγγιση αντιμετώπισης των τραυματισμών και έχουν ως στόχο όχι μόνο την ανάρρωση του σώματος αλλά και την επαναφορά και τη βελτίωση της ψυχολογικής κατάστασης. Συνήθως οι αθλητικοί ψυχολόγοι ακολουθούν 3 φάσεις παρέμβασης: 1η Φάση: Βοηθούμε τον αθλητή να αντιμετωπίσει την συναισθηματική αναταραχή που εμφανίζεται με τον τραυματισμό. 2η Φάση: Βοηθάμε τον αθλητή να έχει κίνητρα και να ακολουθεί τη διαδικασία ανάρρωσης που του έχει επισημανθεί από τους ειδικούς που τον φροντίζουν. 3η Φάση: Βοηθάμε τον αθλητή να επιστρέψει μετά την πλήρη ανάρρωσή του στο πρόγραμμα που ακολουθούσε και να ξαναμπεί σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Εν ολίγοις με ψυχολογική και φυσικό θεραπευτική στήριξη του τραυματισμού αποφεύγεται η χειρουργική παρέμβαση που χρήζει μεγάλου χρονικού διαστήματος αποκατάσταση”.